Η πίτα των «Αποφοίτων Παιδοπόλεων»
ΣΤΙΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΟΠΟΛΗΣ ΑΓΡΙΑΣ
της Χρυσάνθη Βουτσά
Συνταξιούχου Εκπαιδευτικού
ΒΟΛΟΣ
Τι άλλο από συγκίνηση μπορεί να νιώσει κανείς όταν βρεθεί ανάμεσα σ’ αυτούς τους ανθρώπους, τους Αποφοίτους των Παιδοπόλεων ανά την Ελλάδα.
Ήταν κάποτε παιδιά, σήμερα μιλάμε για ηλικίες πάνω από μισόν αιώνα (μήπως αδικώ κάποιους;). Τι άλλο από θαυμασμό μπορείς να νιώσεις για ανθρώπους – άνδρες και γυναίκες – που πρόκοψαν στη ζωή τους χάρη στη δική τους ατσάλινη θέληση πρώτα, αλλά και χάρη στη μέριμνα της ίδιας της Πολιτείας, αφού η οικογένεια δεν ήταν σε θέση να προσφέρει τίποτε περισσότερο από το να τους συντροφεύει στα όνειρα που έκαναν για τη ζωή κι αυτό από μακρυά!
Δεν μπορώ να σας περιγράψω την ατμόσφαιρα εγκαρδιότητας που επεκράτησε, αλλά και την αγάπη και εκτίμηση που έδειχναν να έχουν μεταξύ τους. Βρίσκονταν άλλωστε στο… «σπίτι τους», τις εγκαταστάσεις της Παιδόπολης Αγριάς «Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ», στην πόλη μας.
Ήταν την περασμένη Κυριακή 5 Φεβρουαρίου το πρωί. Πρώτη φορά έμπαινα σ’ αυτό το χώρο. Πάντα, περνώντας απ’ τον παραλιακό δρόμο, απλά τον κοίταζα. Το κτίριο μπορεί να έδινε την εντύπωση της εγκατάλειψης, αλλά το μέρος του κτιρίου που τους παραχώρησε η 5η Υγειονομική Περιφέρεια Θεσσαλίας – και καλώς έπραξε και «Μπράβο»! – το έχουν νοικοκυρέψει και τακτοποιήσει με διάφορα αντικείμενα μνήμης και φωτογραφίες, θάλεγες πως «ξαναζωντάνεψε»! Συγκεκριμένα, υπάρχει ένας μεγάλος χώρος υποδοχής όπου είναι και το γραφείο τους, απέναντι το τζάκι – πιστεύω προϋπήρχε – που ήταν αναμμένο και δίπλα η αίθουσα τελετών με άνετη σκηνή και υπερυψωμένη.
Εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου ευχαρίστησε τους παριστάμενους ευχόμενος και «καλή χρονιά!» ο γενικός γραμματέας συμπολίτης κ. Νίκος Τσούκας ανακοινώνοντας επίσης πως, επειδή φέτος, το 2017, ο Σύλλογος κλείνει τα 10 χρόνια από της ιδρύσεώς του (2007), θα γίνουν στο μέλλον πολλές εκδηλώσεις στην πόλη μας. Μία απ’ αυτές λίαν προσεχώς, είναι η βράβευση του «Παιδοπολίτη της χρονιάς» κ. Θωμά Γκατζογιάννη ο οποίος προήχθη σε Αρεοπαγίτη, απόφοιτος ο ίδιος της Παιδόπολης Αγριάς. Επίσης θα πραγματοποιηθεί μία σύναξη – συνάντηση όλων των Αποφοίτων Παιδοπόλεων ανά την Ελλάδα εδώ στο Βόλο, το μήνα Ιούνιο.
Στη συνέχεια, ο ιερέας, μετά από μια σύντομη Ακολουθία και πλαισιωμένος από τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, ευλόγησε την πίτα. Ακολούθησε ένα ημίωρο ψυχαγωγικό πρόγραμμα με το Γιώργο Διαμαντόπουλο στο αρμόνιο, το Θωμά Σκοτίδα στο τραγούδι και την κιθάρα και τον Παιδοπολίτη Παύλο Μαντζαφλέρη στο μπουζούκι, ευγενώς προσφερθέντες και οι τρεις τους, ενώ τα ηχητικά ήταν παραχώρηση της Μητρόπολης. Το ρεπερτόριο περιελάμβανε συνθέσεις του Μιχάλη Σουγιούλ, παλιές ερμηνείες του Νίκου Γούναρη για να καταλήξουμε στο «Γελεκάκι», λόγω Αποκριάς, Αρχή του Τριωδίου βλέπετε.
Ήρθε και η ώρα της πίτας η οποία μοιράστηκε στους παρισταμένους. Βγαίνοντας απ’ την αίθουσα τελετών για να φύγουμε, στο χώρο υποδοχής σ’ ένα μεγάλο τραπέζι μας περίμεναν ατομικά κρύα πιάτα και ποτό! Δεν έχω λόγια για την περιποίηση της οποίας τύχαμε και μάλιστα ξέχασα να σας πω πως, στην αρχή, μπαίνοντας, με το «καλωσορίσατε»! μας πρόσφεραν τον πρωινό καφέ με βουτήματα! Ναι, για τέτοια φιλοξενία μιλάμε. Εγώ επέλεξα να πιώ τον καφέ μου δίπλα στο τζάκι που έκαιγε! Πόσο πιο οικογενειακή ατμόσφαιρα!
Προμηθευτήκαμε και το Ημερολόγιο του Συλλόγου με ασπρόμαυρες φωτογραφίες από τη ζωή των Παιδοπόλεων της Ελλάδος συμπεριλαμβανομένης και αυτής της Αγριάς. Στο εξώφυλλο δε, μία εξάδα αγοριών – σημαιοφόρος και παραστάτες – της Παιδόπολης «Αγία Σοφία» από την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου 1969 στην παραλία του Βόλου.
Το τεύχος του Ημερολογίου είναι επετειακό, αφενός για τα 10 χρόνια από της ιδρύσεως του «Συλλόγου Αποφοίτων Παιδοπόλεων» με έδρα το Βόλο (2007) και αφετέρου για τα 70 χρόνια από της ιδρύσεως των Παιδοπόλεων το 1947 (!), θεσμός που έχει τις ρίζες του στην πάλαι ποτέ «ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΡΟΝΟΙΑ» – έτσι, για την Ιστορία – μέριμνα του Κράτους στην ουσία με σκοπό να περιθάλψει παιδιά από τις απορφανισμένες οικογένειες του Πολέμου, των Πολέμων μάλλον (Ελληνοϊταλικού, Γερμανικής Κατοχής, Εμφυλίου) ή ακόμη και παιδιά από φτωχές και πολυμελείς οικογένειες της Ελληνικής υπαίθρου, μιας υπαίθρου σε ένδεια, που μοιρολογούσε ακόμα πάνω στα ερείπια και τ’ αποκαΐδια.
Αυτά τα «παιδιά» λοιπόν, μετά από 50 χρόνια περίπου, αποφάσισαν να ανταμώσουν και το κάνουν εδώ και δέκα χρόνια! Αυτό που τους ενώνει είναι τα παιδικά και εφηβικά τους βιώματα στο κοινόβιο κάποιας Παιδόπολης κάποτε. Τί πιο δυνατή σχέση!
Ανάμεσα στους παρισταμένους διέκρινα και γνωστούς συμπολίτες – «Παιδοπολίτες» όπως τον κ. Νίκο Τσούκα που προανέφερα, την συγγραφέα κυρία Γιώτα Κούγιαλη, τον κ. Γιώργο Κοσμίδη, τον κ. Βαγγέλη Κορωναίο και άλλες γνωστές φυσιογνωμίες, όπως και της αξιότιμης συμπολίτισσας που καθόταν δίπλα μου, δε συγκράτησα τ’ όνομά της.
Προσωπικά εκφράζω τις θερμές μου ευχαριστίες και τα συγχαρητήριά μου για την όλη διοργάνωση. Έφυγα από την εκδήλωση ιδιαίτερα συγκινημένη…
