Μαντινάδα για την Κλεοπάτρα Τσακίρη-Χατζηαγγέλου

Κορφή που είναι δυνατή καιρός δεν τη φοβίζει μα ούτε κι ο χρόνος που περνά στην ομορφιά τσ’αγγίζει.

Νιώθεις ικανοποίηση όταν δε σε ξεχνούνε για όσα εσύ επρόσφερες, τώρα που σε τιμούνε.

Τον δρόμο που η ανθρωπιά με τις αξίες σμίγει εσύ κρατάς αφού ερήμωσε γιατί περνούνε λίγοι.

Τάμα σου κάνω Παναγιά για τήνε κανακίζεις και τη ζωή της με χαρές μονάχα να γεμίζεις.

Για να θυμούνται οι παλιοί κι οι νέοι να μαθαίνουν, όταν τιμούνται οι άξιοι, ποτέ τους δεν πεθαίνουν.

Μέχρι το τέρμα τσι ζωής είναι τσι τιμής ο δρόμος εσύ δεν εξεστράτησες και δεν σε φθείρει ο χρόνος.

Μαντινάδα για τα μέλη του συλλόγου

Κανένας δεν ευρέθηκε τον άνεμο να δέσει, ούτε την σκέψη δεν μπορεί κανείς να τήνε στέσει.

Κάθε που έρχομαι εδώ-η καρδιά- μ ’αγάπη πλημμυρίζει και η επιθυμία μου αμυγδαλιά την εποχή π’ανθίζει.

Πως να την πάρει άλλος κανείς τη θέση τη δική σας που όλες τσι χαρές του θεού τσι βρίσκω στη μορφή σας.

Όμορφα φύλλα τσι καρδιάς πόσο πολύ χτυπάτε, όταν ξαναπηγαίνετε σε τόπους π ’αγαπάτε.

Ασπρίσανε μου τα μαλλιά μα δεν με νοιάζει καθόλου, γιατί μου δίνει δύναμη ο ερχομός στο Βόλο.

Το μούστο μιας παλιάς φιλίας βάζουμε στα βαρέλια πίνουμε και γινόμαστε σαν τα μωρά κοπέλια.

Για να ‘ναι ο κόσμος όμορφος, να ‘χει η ζωή ουσία πρέπει να συναντιόμαστε, έστω και με θυσία.

Τα πάντα ανακαλύψανε, ένα πομένει μόνο ένα κουμπί να το πατάς να σταματά το χρόνο.

Τα πάντα ξαναγίνονται, σπίτια, περιουσία η νιότη δεν ξανάρχεται, αυτό είναι η ουσία.

Στη φυλακή τη σκέψη μου την κλείνω να μη φύγει γιατί στο κάθε γυρισμό παλιές πληγές ανοίγει.

Χρόνια 44 έχουν από τότε φύγει μα φτερουγίζει η καρδιά κάθε που σας σμίγει.

Αναστορούμαι τα παλιά τα χρόνια τα καλά μας που’χαν αγάπη οι καρδιές και τρέλα τα μυαλά μας.

Στο ίδρυμα στην Αγριά του Βόλου είχαμε σμίξει και όσα μαζί περάσαμε, αυτά μου έχουν λείψει.

Ως κι αν διαβαίνουν οι καιροί ως κι αν περνούν οι χρόνοι θεριεύει η φιλία μας ανθεί και μεγαλώνει.

Από την Κρήτη έρχομαι για να σας συναντήσω να πάρω από την αγάπη σας δύναμη να γυρίσω.

Εύχομαι στον καθένα σας ευτυχισμένος να ‘ναι και την υγειά μας να’χωμε παρέα να γλεντάμε.

Τα χρόνια μας τα παιδικά ζούνε μες στο μυαλό μου γιατί μαζί σας πέρασα τον πιο καλό καιρό μου.

Μακριά από τον τόπο μου, μακριά από τους δικούς μας εσάς είχα στο πλάι μου φίλους και αδερφούς μου.

Όλους τους ομαδάρχες μας με σεβασμό θυμούμαι μας έδωσαν εφόδια όρθιοι να σταθούμε.