20 Αυγούστου 1950 – 19 Μαρτίου 2024
Σαν να κεραυνοβοληθήκαμε από ρεύμα! Αυτό με το οποίο από τα παιδικά μας χρόνια στην Παιδόπολη «Αγία Σοφία», πάντοτε καταπιανόσουνα. Σε θυμόμαστε, πάντοτε αεικίνητος, δίπλα από τον κυρ Βαγγέλη (θα γιόρταζε σήμερα) να τρέχετε όλη την ημέρα για να αποκαθιστάτε τις ηλεκτρικές βλάβες. Και όλοι είχαμε φως! Αυτό που μας …έκοψες πριν λίγες μέρες! Στην αρχή δε θέλαμε να το πιστέψουμε. Δεν μπορούσε κανένας να το δεχτεί, γιατί το θεωρούσαμε αδιανόητο …. Στην συνέχεια όμως συνειδητοποιήσαμε ότι η πραγματικότητα είναι αφάνταστα σκληρή και οδυνηρή, και είναι γι’ αυτό που «χάσαμε τη γη κάτω από τα πόδια μας». Είναι οι στιγμές που εύχεσαι να μπορούσε να γυρίσει ο χρόνος πίσω και να τα αλλάξει όλα. Βέβαια είχαμε εντοπίσει την απουσία σου τον τελευταίο καιρό, αλλά από ΄κει ως την οριστική απουσία σου απέχει πολύ. Ένας φίλος μας έφυγε για πάντα από κοντά μας και ήταν πάντοτε κοντά μας. Σε όλες τις δραστηριότητες των Αποφοίτων, με διάθεση προσφοράς, αλλά και κριτική ματιά, με υποδείξεις και ιδέες. Πόσα θυμόμαστε και πόσα θέλουμε να πούμε για έναν φίλο που έφυγε νωρίς, ενώ είχε ακόμα χρόνια να ζήσει, είχε να προσφέρει. όπως εκείνος ήξερε. Αθόρυβα αλλά ουσιαστικά. Αφανής ήρωας χωρίς να θέλει να το φωνάζει, όπως τα χρόνια που περάσαμε μαζί. Προστατευτικός με όλους, όταν μπορούσε να βοηθήσει, το έκανε χωρίς δεύτερη σκέψη. Πολλές φορές δεν χρειαζόταν καν να το ζητήσεις το καταλάβαινε μόνος του. Σου έσφιγγε το χέρι και σου έδινε δύναμη. Με βλέμμα έντονο, σε κοιτούσε και σου έδινε ενέργεια. Δυνατός αλλά ταυτόχρονα ευαίσθητος άνθρωπος. Πονόψυχος. Ο Δήμος μας άφησε νωρίς, αλλά θα μείνουν στη μνήμη μας πολλές στιγμές, προπάντων στην κυρία Πάτρα, που τον υπεραγαπούσε. Πήγε να βρει τους συνομηλίκους του Θανάση και Κώστα, που μας αποχαιρέτισαν πιο νωρίς.
Φίλε Δήμο το Δ.Σ. σε σκέφτεται, σε θυμάται. Θα λήψεις από όλους μας!
