Δημοσίευμα από την εφημερίδα “Ταχυδρόμος”
Ο συγκινητικός αποχαιρετισμός του Μητροπολίτη Δημητριάδος και Αλμυρού με δάκρυα στα μάτια«Κάθε φορά που θα μπαίνω στον ναό θα σε ψάχνω. Στο συμβούλιο θα σε βλέπω δίπλα μου» ψέλλισε με τρεμάμενη φωνή και με δάκρυα στα μάτια ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος στην επικήδειο ομιλία στον «αδερφό» του και επί χρόνια συνεργάτη του Νίκου Τσούκα, ο οποίος οδηγήθηκε χθες στην τελευταία του κατοικία.
Εκατοντάδες κόσμου βρέθηκαν χθες το πρωί στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου στον Βόλο για να αποτίσει φόρο τιμής και να πει το τελευταίο αντίο στον Νίκο Τσούκα, ενός ανθρώπου της προφοράς και του πολιτισμού, ενός εμπνευστή μεγάλων οραμάτων με στόχο την ανάδειξη της τοπικής κοινωνίας, ο οποίος έφυγε από τη ζωή την Πέμπτη το μεσημέρι.
Το σκήνωμα του Νίκου Τσούκα μεταφέρθηκε νωρίς το πρωί, στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου, όπου τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Μητροπολίτη Δημητριάδος και Αλμυρού κ.κ. Ιγνατίου.
Το κλίμα οδύνης που επικρατούσε μέσα και έξω από τον ναό ήταν εμφανές. Ο Σεβασμιώτατος με δάκρυα στα μάτια, οι ιεροψάλτες με τρεμάμενη φωνή και ένα πλήθος πιστών με βουρκωμένα μάτια αποχαιρέτησαν τον δικό τους άνθρωπο.
Τραγικές φιγούρες οι συγγενείς του. Η σύζυγός του και συνοδοιπόρος στη ζωή Δέσποινα δεν μπορούσε να κρατήσει τα δάκρυά της, βρίσκοντας παρηγοριά στις δύο εγγονές της, τη Δέσποινα και την Ιουλία. Τα μικρά κορίτσια δεν ήθελαν να αποχαιρετήσουν τον αγαπημένο τους παππού, μην φεύγοντας λεπτό από το προσκεφάλι του.
Το παρών μεταξύ άλλων στην εξόδιο ακολουθία έδωσαν ο βουλευτής Μαγνησίας της Νέας Δημοκρατίας Χρήστος Μπουκώρος, ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας Δημήτρης Κουρέτας, η αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας και Σποράδων Αννα – Μαρία Παπαδημητρίου, η πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Χρύσα Τσαγανού, ο αντιπεριφερειάρχης ψηφιακής διακυβέρνησης Γιάννης Αναστασίου, μέλη της τοπικής αυτοδιοίκησης, η πρώην υπουργός Μαρίνα Χρυσοβελώνη και η πρώην υπουργός Ροδούλα Ζήση. Ο Αντιδήμαρχος Δήμου Αμφιλοχίας και Παιδοπολίτης Δημήτρης Φούκας. Ο πρώην γ.γραμματεας του υπουργείου Ανάπτυξης Παιδικός φίλος του Νίκου και παιδοπολιτης. Μανώλης Πατερακης επίσης σύσσωμο το ΔΣ του συλλόγου αποφοίτων αλλά και Παιδοπολίτες που ήρθαν από άλλα μέρη να αποχαιρετήσουν το δικό μας Νίκο! Όπως έλεγαν!
Μητροπολίτης Δημητριάδος: Είσαι ένας άγγελος της κοινωνίας
«Ηθελες πάντα να λέω το Δι’ ευχών σε όλες τις εκδηλώσεις. Αυτή είναι η τελευταία εκδήλωση μαζί σου. Όπως σου άξιζε λειτουργήσαμε, ψάλαμε, προσευχηθήκαμε» είπε στον επικήδειο λόγο ο Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος και συνέχισε «δοξάζουμε τον Θεό που σε έφερε κοντά μας, που μας αγάπησες και σε αγαπήσαμε. Αυτό είναι αιωνιότητα. Δεν ξέρω γιατί έφυγες τόσο γρήγορα. Ξέρω όμως ότι θα είμαστε μαζί και θα μας περιμένεις όπως έκανες πάντα. Μαζί ονειρευτήκαμε, προγραμματίσαμε, δουλέψαμε, εμπιστευτήκαμε ο ένας τον άλλον και εσύ έκανες τα αδύνατα δυνατά για να μην στεναχωρηθεί ο δεσπότης. Ενωσες τους πάντες, άφησες μακριά καθετί που δίχαζε ανθρώπους και αγωνίστηκες για την ενότητα όλων. Εχω εισπράξει τόσα συλλυπητήρια αυτές τις ημέρες από όλον τον κόσμο γιατί ίσως ένιωσαν ότι γίναμε αδελφοί, συνεργάτες, συγγενείς, ουσιαστικά. Στο συμβούλιο θα σε βλέπουν πάντα όλοι και θα σε βλέπω πάντα δίπλα μου. Και κάθε φορά που θα μπαίνω στον ναό θα σε ψάχνω γιατί ήσουν εδώ πριν από εμένα και με περίμενες να ξεκινήσω τη χοροστασία. Θα μείνεις στην καρδιά μας, την ψυχή μας και σου δίνουμε υπόσχεση ότι και το καμπαναριό της Μακρινίτσας θα φτιάξουμε και η «Μαγνήτων Κιβωτός θα συνεχίσει το έργο της και όλοι θα σε κρατάνε στη μνήμη τους ζωντανό. Και εσύ θα χαμογελάς, όπως πάντα, από τον ουρανό» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο Μητροπολίτης αποχαιρέτησε έναν αδελφό, έναν άνθρωπο που συνεργάστηκαν επί πολλά χρόνια, ένα ζωντανό μέλος της Εκκλησίας.
Ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε στην γνωριμία τους, το 1999, ως κοινοτάρχη Μακρινίτσης, «αποδέχθηκε το αίτημά μου να δημιουργήσουμε έναν φορέα για την διάσωση του πολιτιστικού αποθέματος της Μαγνησίας. Ήταν η ψυχή του φορέα, πάσχιζε για την οργάνωση και την υλοποίηση των δράσεών του και διαμορφώσαμε σχέση βαθιάς και αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Στο πρόσωπό του συνάντησα τον άνθρωπο της αυθεντικής πίστεως, όχι της θρησκοληψίας, αλλά της βαθιάς πνευματικότητας, που κτίστηκε με εμπειρίες πόνου από τα παιδικά του χρόνια. Πολλοί με ζήλεψαν που είχα τον Νίκο για δέκα ολόκληρα χρόνια κοντά μου. Όμως, εκείνος έκανε την επιλογή, όχι σε μένα, αλλά στην Εκκλησία και δημιούργησε προϋποθέσεις ενότητας, εργάστηκε για να συνεχιστεί η Παράδοση, να έχει ο Πολιτισμός ουσία».
Αλ. Καπανιάρης: Ενας άνθρωπος που έγραψε ιστορία από όπου και αν πέρασε
Συγκινητικός ήταν ο αποχαιρετισμός του Οργανωτικού Γραμματέα της «Μαγνήτων Κιβωτού» και επί χρόνια συνεργάτη και συμπορευτή στη ζωή και τη δράση, Αλέξανδρου Καπανιάρη.
Ο κ. Καπανιάρης εξήρε τις σπάνιες αρετές του Νίκου Τσούκα και μίλησε για τις ιδέες, τις πρωτοβουλίες και το όραμα για μία καλύτερη κοινωνία.
«Πάντα μας έλεγε υπομονή, δεν πειράζει, πάμε παρακάτω. Ο άνθρωπος που έβαλε τις προϋποθέσεις για να ενωθούμε αυτό το ΔΣ της Μαγνήτων Κιβωτού υπό τη σκέπη του Σεβασμιωτάτου, που πας δίδαξε τη λέξη εμπιστοσύνη. Η δράση του είναι πολύ μεγάλη και εμπνέει όλους και όλες. Αλλωστε αυτά που λέω τα αισθάνεστε όλοι. Για μένα ήταν φίλος, αδερφός, συμπορευτής. Ήμασταν 20 χρόνια μαζί, συνεννοούμασταν με τα μάτια. Αυτό, όμως, που φώτιζε τη σκέψη του ήταν η Παναγίτσα, όπως έλεγε πάντα, και να μην στεναχωρήσουμε τον Σεβασμιώτατο. Κυρίως, όμως, να μην προδώσουμε την κοινωνία. Ενας βαθιά δημοκράτης άνθρωπος που έγραψε ιστορία από όπου και εάν πέρασε. Μία μεγάλη περιουσία της Μαγνησίας, η οποία είναι στα χέρια μας» ανέφερε ο κ. Καπανιάρης και απευθυνόμενος στην οικογένειά του είπε «σε εσάς ανήκει ο Νίκος, αλλά ανήκει σε όλη την κοινωνία της Μαγνησίας. Αυτό το πράγμα δεν μπορεί να το εξηγήσει κανένας στη Μαγνησία. Νιώθουμε τόσο μικροί απέναντί του. Ενας άνθρωπος που δούλευε μέρα – νύχτα. Ελπίζω να μας εμπνεύσει αυτό το όραμα, να κάνουμε πράγματα στη Μαγνησία και να συνεχίσουμε το έργο του γιατί η κοινωνία έχει ανάγκη από τέτοιες πρωτοβουλίες. Ο Νίκος δεν ήθελε πολλά πολλά λόγια, ήταν πολύ σεμνός. Σεβασμός απέραντος στη μνήμη σου Νίκο. Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ. Για όλους είσαι ένας άγγελος της κοινωνίας».
Φτωχότερη η Μακρινίτσα
Αποχαιρετιστήριο λόγο απέδωσε και εκπρόσωπος των κατοίκων της Μακρινίτσας, όπου έζησε και διοίκησε για περισσότερα από 12 χρόνια. «Παραμονή στα εννιάμερα της Παναγίας. Η καμπάνα χτυπάει 13 φορές πένθιμα στη Μακρινίτσα. Το κακό μαντάτο αμέσως μαθαίνεται. Ολο το χωριό «πάγωσε». «Εφυγε» ο Νίκος Τσούκας, ένας άνθρωπος με ζήλο, αφοσίωση, ήθος και ταπεινότητα» λέει, περιγράφοντας, το άγγελμα του θανάτου του.
«Ο Νίκος υπηρέτησε για 12 χρόνια από τη θέση του Κοινοτάρχη της Μακρινίτσας. Την ανέπτυξε πολιτιστικά, τουριστικά, θρησκευτικά. Ενας άνθρωπος χαμηλών τόνων με ταπεινότητα και προσφορά».
ΑΜΚΕ «Μάηδες της Μακρινίτσας»: Να βρούμε το θάρρος να βηματίσουμε στα όνειρά του
Οι «Μάηδες της Μακρινίτσας» ήταν το τελευταίο παιδί του Νίκου Τσούκα.
«Υπήρξε ο εμπνευστής ο εμπνευστής, ο ιδρυτής και ο πολυαγαπημένος πρόεδρος που πήρε τα πάντα στους ώμους του. Με έμπνευση του Νίκου μία μικρή ομάδα Μακρινιτσιωτών δρώντας επικουρικά στο όραμά του να φωτίσει το χωριό για το κοινό καλό και για το κοινό της ιδιαίτερης πατρίδας μας, μοιράστηκε με πάθος τα όνειρά του. Σήμερα μένουμε ακέφαλοι με την απουσία αυτού του εμβληματικού μέντορα, που με το είδος του και τη δυναμικότητά του μας καθοδηγούσε» ανέφερε η εκπρόσωπος.
Σύλλογος Παιδοπολιτών Μαγνησίας: Αποχωριζόμαστε έναν δικό μας αδελφό
Το δικό τους αντίο είπαν μέσω της συγγραφέως και μέλους του Συλλόγου Παιδοπολιτών Γιώτας Κούγιαλοι οι παιδοπολίτες. «Αποχαιρετούμε σήμερα με ανείπωτη οδύνη ένα σημαίνον πρόσωπο της κοινότητάς μας. Αποχαιρετούμε τον πρόεδρο του συλλόγου μας, κυρίως, όμως, αποχωριζόμαστε έναν δικό μας αδελφό, ένα πρότυπο ανθρώπου που επέδειξε μεγαλείο και δύναμη ψυχής, κατάφερε να παραμερίσει τα τραύματα της παιδικής ηλικίας, να παλέψει με αξιοπρέπεια τις δυσκολίες της ζωής, να σπουδάσει να κάνει οικογένεια και να κερδίσει τη ζηλευτή εικόνα του ανθρώπου που μάχεται με ήθος για το κοινό καλό. Είμαστε περήφανοι και ευγνώμονες που πέρασε από τη ζωή μας και τη φώτισε. Ευχόμαστε ο τρόπος που εξέφρασε η τοπική κοινωνία το σοκ της απώλειάς του να απαλύνει την οδύνη της οικογένειάς του που τόσο αγαπούσε».
