Δελτίο τύπου
Σάββατο 27 Ιουνίου 2015
Με το πέρασμα όμως του χρόνου, η ανάγκη για να ανταμώσουμε γινόταν όλο και πιο επιτακτική. Πλήθαιναν πλέον τα μηνύματα, προκειμένου το Δ.Σ. να αναλάβει μια νέα πρωτοβουλία για να ξανασυναντηθούμε. Μπροστά στο ενδιαφέρον αυτό, δε θα μπορούσαμε να μείνουμε απαθείς και έτσι, από την αρχή του χρόνου, προγραμματίσαμε και οργανώσαμε την 6η Πανελλήνια Συνάντηση Αποφοίτων Παιδοπόλεων, στην Παιδόπολη «Αγία Σοφία», στην Αγριά του Βόλου, εκεί όπου μεγαλώσαμε πολλοί από εμάς.
Όλα τα μέλη του Δ.Σ.που προέκυψε απο τις εκλογές του 2011 με πρόεδρο την Κλεοπάτρα Τσακίρη – Αντιπρόεδρο τον Γιάννη Καράτσαλο, Γραμματέα τον Νίκο Τσούκα. ταμια την Μαρία Χρόνη. αν. γραμματεα τον Αποστόλη Μαννινη και μελη το Δημήτρη Κουτσοσπυρο και Παυλο Ματζαφλερη αποφασισε τη διεξαγωγή της συνάντησης και πολλοί άλλοι Παιδοπολίτες του Βόλου ανέλαβαν τα διαδικαστικά θέματα της συνάντησης των αποφοίτων μας. Περιττό να πω ότι, από τον Φεβρουάριο που ανακοινώθηκε η επικείμενη συνάντηση, ο ενθουσιασμός μας περίσσευε. Να βρούμε τον Βασίλη που χάθηκε, τη Βάσω και την Γιώτα στην Αθήνα και τόσα άλλα παιδιά που είχαν να φανούν σε συνάντηση από την πρώτη, το 2001. Επιπλέον, είχαμε να ειδοποιήσουμε και τους φίλους μας που μένουν στο εξωτερικό, προκειμένου να προγραμματίσουν να είναι στη συνάντηση και να τη συνδυάσουν με διακοπές στην Πατρίδα.
Με συντονισμένες προσπάθειες καταφέραμε να βρούμε τους περισσότερους. Η τεχνολογία μέσω των δικτύων κοινωνικής δικτύωσης έκανε το θαύμα της και μας βοήθησε να βρούμε αρκετούς από τους συμμαθητές μας. Πολύ σημαντική ήταν όμως και η συνδρομή ορισμένων από εμάς, που υποδείξαμε… «ξεχασμένους» παλιούς φίλους.
Έφτασε η πολυπόθητη μέρα στα τέλη του περασμένου Ιουνίου και να ’μαστε περίπου 250 άτομα, μαζί με τις οικογένειές μας, να τα λέμε στις «κερκίδες» του γνωστού φιλόξενου χώρου, για τον οποίο άλλοι έχουμε αναμνήσεις από την διαβίωσή μας και άλλοι από παλιές συναντήσεις. Βέβαια, πρέπει να ομολογήσουμε ότι ο χώρος διέφερε κατά πολύ από αυτόν που αφήσαμε πριν πολλά χρόνια. Και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Συλλόγου, με πρωτοστάτη τον αεικίνητο και ευρηματικό Απόστολο,το Γιαννη και τη βοηθεια απο το επισκεπτη Ματθαίο Τελιδη καθαριστηκε ο χωρος μιας και ο καιρός ειχε αντιθετη αποψη και η εκδηλωση εγινε μεσα στα εστιατορια,τα καταφέραμε. Τουλάχιστον ήταν καθαρά!φυσικα και με το στολισμο απο το cetering ηταν ολα τελεια.
Δεν έχει σημασία να πω πόσα χρόνια πέρασαν ή ποια χρονιά χωρίσαμε ή πότε ξανασυναντηθήκαμε τελευταία φορά. Σημασία έχει μόνο το ίδιο το γεγονός. Έτσι, στον Βόλο άρχισαν να φτάνουν (οι φίλοι μας) από το μεσημέρι. Πολλοί είχαν συνεννοηθεί με Βολιώτες, για έναν καφέ στην παραλία ή ένα τσίπουρο. Νωρίς το απόγευμα όλα ήταν έτοιμα, μάλιστα είχε αντιμετωπιστεί και η περίπτωση ο καιρός να είναι βροχερός αλλά και πού θα καθόμασταν.
Η γραμματεία για την υποδοχή ήταν οργανωμένη άψογα από τον Γιάννη Καράτσαλο , με την συμπαράσταση και της Μαρίας Χρόνη . και της Δέσποινας Τσούκα ,Εγγραφή, παράδοση κάρτας και αναμνηστικού ντοσιέ, τακτοποίηση της συνδρομής ήταν οι πρώτες κινήσεις. Η συνέχεια στον ευρύτερο χώρο των εγκαταστάσεων της Παιδόπολης, όπου σιγά σιγά άρχισαν να δημιουργούνται τα σχετικά πηγαδάκια. Και κάθε που έφτανε ένας παλιός φίλος στον χώρο, άκουγες ψιθύρους του τύπου: «ποιος είναι αυτός, ρε συ;». Ή ακόμη:
«Δεν είναι αυτός ο Γιώργος που ήταν καταπληκτικός ζωγράφος και αθλητής του επί κοντώ»…
Να κι ο πίνακας που είχαμε από ’κείνα τα χρόνια στην τραπεζαρία! Ένας μάλιστα αναρωτήθηκε ποιος είναι εκείνος με το μούσι που καθόταν στην κερκίδα, και τελικά αποδείχτηκε πως ήταν ο «διπλανός» του στο 6ο κτίριο. Για φαντάσου πόσο είχε αλλάξει! Τώρα είναι προϊστάμενος στην ΣΔΟΕ!
Ήταν βέβαια από τις ελάχιστες περιπτώσεις που κάποιον δεν τον γνωρίσαμε. Τα καρτελάκια πάντως που είχαμε κρεμασμένα στο λαιμό, με το όνομα και τον τόπο που ο καθένας κατοικούσε , συγκέντρωναν τα βλέμματα. Ανάμεσα στα… παιδιά ήταν και αρκετοί που έγιναν πλέον «επώνυμοι». Ιδιότητες: γενικός γραμματέας του ΥΠ. ΑΝ. , μεγαλοδικηγόρος , γιατρός , διεθνής ποδοσφαιριστής κ.ά.
Συμμαθητές μας ήρθαν από τη Λάρισα, Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Γιάννενα ,Αρτα καλαματα, Καβάλα ακόμα και από τη Φλώρινα. Από την Κρήτη δεν ήλθαν πολλοί εφέτος. Κανείς δεν θα ήθελε να είναι απών. Ήταν μια σπάνια ευκαιρία να αναδημιουργήσουμε την υπέροχη ατμόσφαιρα των Παιδοπόλεων. Πρέπει να τραβήξαμε ίσαμε 1000 και πλέον φωτογραφίες. Πότε εδώ, πότε εκεί, να προλάβει ο καθένας μας να δει τα τόσα… παιδιά με τα οποία μοιραστήκαμε τα καλύτερά μας χρόνια. Τα παιδικά, τα εφηβικά, τα σχολικά. Να προλάβουμε να πούμε όσο γίνεται πιο πολλά, νομίζοντας πως έτσι θα καλύπταμε τα προηγούμενα χρόνια που χαθήκαμε.
Αφού έφτασαν όσοι ήταν να έρθουν, περάσαμε στην τραπεζαρία, που την είχε διαμορφώσει πολύ όμορφα η ομάδα υποστήριξης. Η Πρόεδρος ανέλαβε να καλωσορίσει τους επισήμους και τους Απόφοιτους και να πει λίγα λόγια. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Ιγνάτιος, που αποδέχθηκε με χαρά την πρόσκλησή μας, απηύθυνε έναν σύντομο χαιρετισμό στους παλιούς Παιδοπολίτες. Ήταν ένας μεστός λόγος, με προσωπικές αναφορές στη διαβίωσή του σε ανάλογους χώρους. Στάθηκε στο γεγονός ότι κρατούμε τις παλιές αναμνήσεις και φιλίες, καθώς και στην αλληλεγγύη που έχουμε επιδείξει στις μεταξύ μας σχέσεις. Η παρέμβαση του Μητροπολίτη συγκίνησε και συζητήθηκε και πολύ αργότερα από τους συμμετέχοντες.
Ο Δημήτρης Λιβογιάννης, Αντιδήμαρχος Βόλου, ευχαρίστησε τους Απόφοιτους, που σε δύσκολες στιγμές επισκέφθηκαν και αναζωογόνησαν την περιοχή, αναφέροντας μάλιστα τις επιδόσεις των Παιδοπολιτών παλαιότερα στα γράμματα, στον αθλητισμό και στις τέχνες. Η κυρία Πάτρα, με πολύ συγκίνηση, στη συνέχεια ανέγνωσε ένα μεστό καλωσόρισμα, με αναφορές στα χρόνια μας στις Παιδοπόλεις, στον Σύλλογο αλλά και στη σημερινή κατάσταση. Μάλιστα ανέφερε χαρακτηριστικά: «Εμείς οι απόφοιτοι των Παιδοπόλεων μπορεί να γίνουμε οι καλύτεροι πρεσβευτές, μεταφέροντας στην τοπική κοινωνία όπου ζούμε και στη νεολαία της κάθε περιοχής μας μηνύματα για την ομάδα, την αξία της ζωής και τη δύναμη της ψυχής».
Στην κεντρική ιδέα των δράσεων που αφορούν την 6η Πανελλήνια Συνάντηση Αποφοίτων Παιδοπόλεων εντάχθηκε η ανταλλαγή εμπειριών για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης μέσα από την ομαδικότητα, την αλληλεγγύη, τη θέληση, τη δύναμη, τη συνεργασία και την αλληλοβοήθεια. Ακόμη, έγινε αναφορά στους φίλους μας και τα στελέχη του προσωπικού που έχουν φύγει από τη ζωή τα τελευταία χρόνια. Ελπίζουμε να μας έβλεπαν από εκεί που είναι και να γνωρίζουν πως δεν τους ξεχάσαμε. Ήταν μια στιγμή συγκίνησης και συναισθηματικής φόρτισης, ειδικά για τους οικείους τους που ήταν στον χώρο, αλλά και για όσους είχαν ιδιαίτερες φιλικές σχέσεις με τα πρόσωπα αυτά.
Σε λίγο η χαρά επανήλθε και με την μουσική του Παύλου Ματζαφλερη να παίζει τραγούδια της αρεσκείας μας, το κέφι και το γέλιο κυριαρχούσε παντού. Πίσω στο χρόνο λοιπόν… Παρόλα αυτά, γελάσαμε, ήπιαμε, χορέψαμε, προπάντων όμως ευχαριστηθήκαμε. Πιστεύω ότι αυτά τα χρόνια στιγματίζουν την ψυχή μας, όσο καλά και αν τα καταφέρνουμε στη συνέχεια στη ζωή μας. Προς στιγμή, νιώσαμε κι εμείς πως μεταφερθήκαμε πίσω στον χρόνο. Οι στιγμές των ομαδικών φωτογραφιών ήταν απλά ανεπανάληπτες. Και όλοι ζήτησαν να έχουν από μία.
Τέλος, χωρίσαμε με την υπόσχεση ότι σύντομα θα ξαναβρεθούμε, στην Θεσσαλονίκη ίσως την επόμενη φορά, φέρνοντας και όσους τη φορά αυτή δε μπόρεσαν να είναι μαζί μας.ηταν η τελευταια εκδήλωση του απερχόμενου ΔΣ μιας και πάμε για εκλογες και την ανάδειξη του νέου ΔΣ.
